برای شناخت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، عوامل و مولفه های نشأت گرفته از ماهیت نظام بین الملل، جهان در حال توسعه، نظام های انقلابی، سرشت اسلامی انقلاب ایران و نظام سیاسی برخاسته از آن که در تعامل با یکدیگر سیاست خارجی ایران را شکل می دهند، باید ملاحظه گردد. جنبش های معاصر در جهان اسلام در زمینه تحولات انقلابی توانسته چشم انداز جدیدی جهت اثرگذاری انقلاب اسلامی ایران در توسعه این حرکت ها ایجاد نماید. زمینه های مشابهی همچون ضدیت با اسرائیل، مقابله با نظام سلطه و افزایش هویت بین انقلاب اسلامی و اتفاقات منطقه وجود دارد. همین موضوع می تواند در کنار ظرفیت های عدالت محوری و سلطه ستیزانه انقلاب، یک الگوی کامل برای این تحولات در مسیر ایجاد نظام های مردمی محسوب شود. در این میان، جایگاه حمایت های آشکار ایران از خیزش های مقاومت در منطقه و سیاست های ایران در قبال تحرکات رژیم صهیونیستی و در مقابل، ناکارآمدی سران جهان اسلام در برابر این رژیم، ایجاد حکومتی مردمی را نظیر آنچه در ایران بر سر کار است در میان ملت های منطقه، تقویت کرده است. این مقاله سعی نموده است با روش تحلیلی و با مراجعه به منابع اسنادی به این سؤال پاسخ دهد که الگوی انقلاب اسلامی چه رابطه ای با جنبش های اسلامی معاصر دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، موزه­ها نقش مؤثری در ترویج فرهنگ و بالابردن سطح آگاهی عموم دارند و به عنوان مراکزی جهت حفظ و اشاعۀ فرهنگ یک جامعۀ قلمداد می­شوند که در مرحلۀ اول، نگهداری و سپس گسترش فرهنگ را برعهده گرفته­اند. نگهداری از اثر موزه­ای به عنوان نخستین گام در فرایند موزه­ای شدن شیء نقش مؤثری در بقای آن دارد؛ فرایندی که در چندین مرحله و زیر نظر چندین کارشناس با گرایش های موزه­داری، باستان شناسی، مستندنگاری و مرمت صورت می­گیرد. از این ­رو مستندنگاری اثر موزه­ای به عنوان مهم ترین و ابتدایی­ترین مرحله در فرایند اشاره شده و به منظور حراست از اثر موزه­ای، ضروری­ترین اقدام است که به دانش مربوط به آن شیء می­افزاید. این کار نه تنها از بعد هویت­بخشی قابل توجه و مهم است بلکه در تولید محتوای آموزشی و پژوهشی نیز نقش مؤثری را در موزه ایفا می­کند و به عنوان بستری به منظور تقویت زیرساخت های تولید محتوا برای شیء حائز اهمیت است. از این ­رو بهره­گیری از سیستمی یکپارچه و جامع برای دسترسی بهتر به اطلاعات شیء موزه­ای در تمام موزه­ها قابل توجه و ضروری است. موزه­ها برای طبقه­بندی آثار خود از استانداردهای مختلفی استفاده می­کنند که در این پژوهش با تمرکز بر مستندنگاری آثار موزه­ای، انواع طبقه بندی فراداده­ای موزه و استاندارهای مورد استفاده در موزه­ها بررسی خواهد شد. این مقاله به روش توصیفی- تطبیقی، استانداردهای فراداده­ای مطرح را که در موزه­های مختلف جهان مورد استفاده قرار گرفته است، معرفی کرده و مورد مقایسه قرار داده است. از طرفی به منظور بررسی وضعیت شیوه­های مستندنگاری آثار در موزه­های کشور نیز موزۀ ملی ایران و موزۀ ملی ملک انتخاب شده و با انجام دادن مصاحبه به میزان اهمیت و نقش فراداده­ها و استانداردهای مطرح پرداخته شده است. هدف این پژوهش شناسایی و معرفی انواع استانداردها و الگوهای مورد استفاده در مستندنگاری آثار موزه­ای است که ضرورت ایجاد و اهمیت طبقه­بندی فراداده­ها و استانداردهای آثار موزه­ای در موزه­ها را نشان می­دهد. نتایج حاصل بیانگر به کارگیری استانداردهای آزموده شده و مورد تأیید جهانی است که فراداده­ها را از زوایای مختلفی مشخص و طبقه­بندی نموده و این امر کمک زیادی به ساماندهی بخش مستندنگاری موزه­های کشور خواهد کرد و علاوه بر طبقه­بندی استاندارد آثار، دسترس­پذیری اطلاعات را نیز آسان می­سازد. در موزه­های مورد بررسی (موزۀ ملی ایران و موزۀ ملی ملک) با توجه به تنوع و کثرت آثار در هر دو موزه که حاوی حجم زیادی از اطلاعات هستند، موزۀ ملی ملک برای طبقه­بندی فراداده­ای در موزه از استانداردهای جهانی استفاده کرده است، اما موزۀ ملی ایران در این خصوص استانداردهای تعریف شدۀ خود را دارد.

زمینه و هدف: در دهه های اخیر توجه ویژه ای به پژوهش در حیطه فرهنگ سلامت شده است. با این وجود گستردگی موضوع و تنوع تعاریف باعث شد تا در این مقاله به تبیین مفهوم فرهنگ سلامت بارویکرد ایرانی-اسلامی، و معرفی مؤلفه های آن پرداخته شود. روش: به روش ترکیبی، مرور منابع داخلی و بین المللی انجام شد. با بررسی مقالات مرتبط با فرهنگ سلامت، تعاریف مختلف و موضوعات استخراج شد. طی10جلسه بحث گروهی با حضور صاحبنظران(کمیته علمی)، نتیجه بررسی مقالات مورد بحث و نظرخواهی قرار گرفت. با تحلیل محتوای مذاکرات و دوبار رفت و برگشت؛ نتایج مورد تأیید و نهایی شد. از اعضای کمیته علمی درخواست شد تا به موضوعات کلان امتیازی از 1تا10اختصاص دهند. سپس موضوعات به ترتیب بیشترین امتیاز مشخص شدند. یافته ها: تعریف جامع فرهنگ سلامت ایرانی-اسلامی تدوین شد و مؤلفه ها در 10 کلان موضوع و 67موضوع اختصاصی، دسته بندی شد. کلان موضوعات به ترتیب اولویت عبارتنداز: بایسته های فرهنگ سلامت در تعلیم و تربیت، ترویج فرهنگ سلامت، سبک زندگی سالم با الگوی اسلامی و ایرانی، اصول، مبانی و ارزش ها، سیاست گذاری راهبردی در فرهنگ سلامت، نظام سلامت و فرهنگ سلامت، الگوها و الگوسازی در سلامت، تجربه نگاری فرهنگی و فرهنگ سازی سلامت، ناهنجاری های فرهنگ سلامت، پژوهش های فرهنگی و فرهنگ سازی سلامت. نتیجه گیری: داشتن تعریف مشخص از فرهنگ سلامت ایرانی-اسلامی به دستیابی به درک مشترک از موضوع کمک می نماید. همچنین، معرفی گستره موضوعی فرهنگ سلامت منجربه شناسایی اهمیت آن و گفتمان سازی در سطوح مختلف دانشگاهی و غیردانشگاهی می شود.

زمینه و هدف : در دهه های اخیر توجه ویژه ای به پژوهش در حیطه فرهنگ سلامت شده است. با این وجود گستردگی موضوع و تنوع تعاریف باعث شد تا در این مقاله به تبیین مفهوم فرهنگ سلامت بارویکرد ایرانی- اسلامی، و معرفی مؤلفه های آن پرداخته شود. روش: به روش ترکیبی، مرور منابع داخلی و بین المللی انجام شد. با بررسی مقالات مرتبط با فرهنگ سلامت، تعاریف مختلف و موضوعات استخراج شد. طی10جلسه بحث گروهی با حضور صاحبنظران(کمیته علمی)، نتیجه بررسی مقالات مورد بحث و نظرخواهی قرار گرفت. با تحلیل محتوای مذاکرات و دوبار رفت و برگشت؛ نتایج مورد تأیید و نهایی شد. از اعضای کمیته علمی درخواست شد تا به موضوعات کلان امتیازی از 1تا10اختصاص دهند. سپس موضوعات به ترتیب بیشترین امتیاز مشخص شدند. یافته ها: تعریف جامع فرهنگ سلامت ایرانی- اسلامی تدوین شد و مؤلفه ها در 10 کلان موضوع و 67موضوع اختصاصی، دسته بندی شد. کلان موضوعات به ترتیب اولویت عبارتنداز: بایسته های فرهنگ سلامت در تعلیم و تربیت، ترویج فرهنگ سلامت، سبک زندگی سالم با الگوی اسلامی و ایرانی، اصول، مبانی و ارزش ها، سیاست گذاری راهبردی در فرهنگ سلامت، نظام سلامت و فرهنگ سلامت، الگوها و الگوسازی در سلامت، تجربه نگاری فرهنگی و فرهنگ سازی سلامت، ناهنجاری های فرهنگ سلامت، پژوهش های فرهنگی و فرهنگ سازی سلامت. نتیجه گیری: داشتن تعریف مشخص از فرهنگ سلامت ایرانی- اسلامی به دستیابی به درک مشترک از موضوع کمک می نماید. همچنین، معرفی گستره موضوعی فرهنگ سلامت منجربه شناسایی اهمیت آن و گفتمان سازی در سطوح مختلف دانشگاهی و غیردانشگاهی می شود.